The last man stand วิบัติ 2026 เล่มที่ 5 ตอนที่ 10

เจนีวา

มีนาคม ค.ศ.2023

องค์การอนามัยโลก...

ชั้น 9 ห้องประชุมบอร์ดเรียกด่วน นาตาลีถูกปลุกแต่เช้าเดินสะลึมสะลือเข้าห้องประชุม ทุกคนนั่งล้อมโต๊ะรูปไข่ ผู้อำนวยการใหญ่ฝรั่งหัวทองเป็นประธานนั่งหัวโต๊ะหน้าเครียด เจ้าหน้าที่เปิดจอภาพหน้าห้อง   

“วาระเร่งด่วนวันนี้ คุณฮานส์  ไฮเกนเบิร์ก บอร์ดของเราและผู้สื่อข่าวจาก Foxx News มีกระทู้ถามสดจึงต้องรบกวนทุกท่านด้วย”ประธานกล่าวทักทายผู้เข้าร่วมสีหน้าสับสน ดูเหมือนไม่ได้รู้ตัวกันมาก่อน

“วาระเร่งด่วน คือเรื่องที่มาของวัคซีนโควิด -19 เพื่อความโปร่งใสของสำนักงานฯ ต้องสืบสวนเรื่องนี้ด่วน” เขาบอกพร้อมขึ้นรูปนาตาลี

“ดร.นาตาลี! มีคนถามว่า คุณได้มีส่วนในการวิจัยวัคซีนโควิดในจีนด้วยใช่หรือไม่?” ฮานส์มองจิกมาที่เธอ

นาตาลีเด้งตาตื่น...                  

“เอ่อ! ฉันไม่ได้เป็นคนทำวัคซีนนั้นค่ะ”

“งั้นคุณพอจะอธิบายเรื่องพวกนี้ว่ายังไง?” เขาผายมือไปที่จอภาพ หมวดจางแต่งชุดทหารเต็มยศ

“.............” เธอขมวดคิ้วอึ้ง

“เกิดอะไรขึ้น?” สมาชิกเริ่มสงสัย หันคุยกัน

ประธานในที่ประชุมยกมือ...

“ตอบคำถามมาก่อน...คุณรู้จักคนในรูปไหม? ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?” เขาจี้ถาม

นาตาลีมองแล้วส่ายหน้า...                 

“ฉันไม่รู้จัก”     

“แล้วรูปนี้จะอธิบายว่าอย่างไร?” เขาเปลี่ยนภาพเป็นวิดีโอ 

แทนถือปืนยาวกำลังวิ่งนำหน้าเธอบนตึก The 3 Temple ในมือนาตาลีถือคราบงู ในวิดีโอนั้นมีทั้งไป่ไป๋ ซอน หมวดจางอยู่พร้อมหน้า หลักฐานมัดตัวชัดเจน                       

“ฉันเป็นผู้ประสบภัยนะ วันนั้นไฟไหม้ที่ทำงาน ฉันกำลังหนีไฟผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน ไม่รู้จักเลย เขาแค่พวกดับเพลิงมั้ง?” นาตาลีพยายามปัดเรื่องให้พ้นตัว สายตากังวล           

“ผมไม่ได้พูดถึงผู้ชาย ผมพูดถึงผู้หญิงคนนี้ วันนั้นคุณเลขาฯ ก็อยู่ด้วยนี่” เขาโต้เสียงดังพาดพิงมาถึงไป่ไป๋ที่นั่งคู่กัน

ไป่ไป๋ยกมือ...

“ขอใช้สิทธิ์พาดพิงนะคะ คนทำงานที่เดียวกัน วิ่งหนีพร้อมกันจะเป็นไรไป แล้วพวกกู้ภัยที่เข้ามาช่วยเราในวันนั้น จำเป็นต้องรู้จักกันด้วยเหรอคะ? ปรักปรำชัด ๆ” เธอยืนกระต่ายขาเดียว  

“พวกคุณแน่ใจนะ ว่าไม่ได้รู้จักกัน” ประธานสีหน้าไม่มั่นใจ

“ฉันรู้สึกเหมือนโดนกล่าวหา ขอหลักฐานที่ชัดกว่านี้ด้วยค่ะ” ไป่ไป๋เชิดหน้า

ฮานส์ ลุกขึ้นยืนมองไปที่สองสาว...                 

“คุณสร้างปีศาจ แล้วแปลงร่างตัวเองเป็นนางฟ้า ชงเองกินเองอย่างนี้ไม่ขาดจริยธรรมไปหน่อยเหรอ? ผมรับไม่ได้!” ฮานส์ สายตาดุดันชี้หน้านาตาลี

ที่ประชุมฮือฮา...

“ใช่!ๆ ๆ ไม่มีจริยธรรมเลย” ผู้ร่วมประชุมเห็นคล้อยตามกัน สถานการณ์ของสองสาวไม่ดีเลย โดนรุมจากรอบด้าน

“คุณกล่าวหาลอย ๆ อย่างนี้ได้ยังไง?” นาตาลีสวนออกไป เสียงผู้ร่วมประชุมคุยกันเองกลบเสียงของเธอ

ประธานยกมือปราม...

“เงียบก่อน!” ...      

“ทุกท่านเห็นว่าอย่างไรครับ?” เขาถามเสียงดังเรียกให้ทุกคนสนใจเรื่องหน้าห้อง

เหล่าสมาชิกกำลังจับคู่คุยกัน หันมาโวย...         

“ปลดออกไปเถอะ! เสียชื่อองค์กรฯ” ชายสูงวัยหัวขาวชาวยุโรปเสนอขึ้นมา นาตาลีสูดลมหายใจลึกหันมองหน้าองค์ประชุม ทุกคนเห็นคล้อยตามไปในทางเดียวกัน             

“ผมเห็นด้วย ๆ ๆ” เสียงสนับสนุนดัง

“รักษาชื่อเสียงองค์กร แต่ไม่รักษาชีวิตมนุษย์นี่เหรอ? จะเอาชีวิตของมนุษย์โลกมาเล่นการเมืองเหรอ? ชะตากรรมของมนุษย์อยู่ที่พวกคุณตัดสินใจนะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน” นาตาลีโวยกลับ

“หิวแสงเหรอคุณ ถึงสร้างเรื่องขึ้นมา?”

“พวกคุณกล่าวหากันง่ายไป ฉันไม่ยอมรับ”

“ป๊อก! ป๊อก!” ประธานเคาะโต๊ะ...

“งั้นโหวตกันเลยนะครับ”

นาตาลีลุกยืน...             

“ช้าก่อน! คุณไม่มีหลักฐานว่าฉันทำด้วยซ้ำไป รูปภาพแค่นี้…มันไม่ได้บอกอะไรเลย คุณได้แต่มโนไปเอง คุณจะไม่ให้โอกาสฉันได้โต้แย้งบ้างเลยหรือ?  ทำเหมือนนัดกันมาเลยนะคะ” นาตาลีต่อกรกับเหล่าฝรั่งผมทองตัวสูงใหญ่

“ทุกท่านครับ!” ฮานส์ยกมือ แล้วพยักหน้าให้เจ้าหน้าที่

รูปบนจอภาพหน้าห้อง เปลี่ยนเป็นรูปนาตาลีกับหมวดจางกำลังทำงานด้วยกัน เขาเริ่มหาผู้สนับสนุนอีกครั้ง…

“นี่ไงครับ! คือหลักฐานที่คุณสองคนรู้จักกัน และเป็นคนผลิตวัคซีนปลอมแจกจ่ายให้ทุกประเทศไปฉีด ผู้หญิงคนนี้ทางการจีนต้องการตัว เป็นทหารนักวิทยาศาสตร์ คุณจะอธิบายอย่างไร?” ฮานส์ไล่ต้อนหนัก เขาโน้มน้าวผู้เข้าร่วมประชุมให้เห็นด้วย…

“มีความเป็นไปได้สูง วัคซีนโควิดที่ฉีดกันทั่วโลกจะมาจากฝีมือของเธอและเพื่อน Dead man walkingที่เห็นเป็นผลงานที่พวกเธอสร้างขึ้นมา ผมมีหลักฐานฟ้องคุณแน่ จอมลวงโลก”

“.............” เธอขมวดคิ้วสีหน้าสับสน

“เด็กคนนี้ลวงโลก เด็กเลี้ยงแกะ”

“ผมไม่เชื่อตั้งแต่แรกแล้ว มันไม่สมเหตุผล” เหล่าสมาชิกเสียงดังกดดัน

นาตาลีสู้ไม่ถอย...

“ฉันยังยืนยันเหมือนเดิม คุณเอารูปถ่ายแค่นี้มากล่าวหาไม่ได้ ฉันทำงานกับคนมากมาย ใครเดินข้างตัวบ้างก็ไม่รู้ อย่าใส่ความกัน”

“ทุกท่าน!”  ฮานส์เสียงดังขึ้นอีกครั้ง

“ผมจะพาพยานบุคคลมายืนยัน” เขาผายมือไปที่ประตูห้อง

“ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก!” หญิงสาวชาวจีนในชุดขาวเดินเข้ามา

“??????” นาตาลีอึ้งตาค้าง สายตาของเธอผิดหวังอย่างแรง

“ดร.เหยียนลี่เหมิน ช่วยบอกกับทุกคนหน่อยครับ” ฮานส์ยิ้มเหี้ยม

“เธอเอาวัคซีน Anti-Tame26 มาให้ฉันค่ะ” ดร.เหยียนลี่เหมิน เพื่อนเก่าสมัยทำงานในจีน เริ่มเปิดฉากโจมตี

“นี่คือผลการทดลอง” เธอชี้ไปที่จอภาพ หมวดจางกับ Soulless ของเธอหลายสิบคน ในห้องกระจกของกองพันที่ 8

“เอ่อ!..” นาตาลีสีหน้าเครียด อึกอัก...             

“ฉันไม่รู้จัก ฉันไม่ได้เป็นคนทำ” นาตาลีแย้งเสียงแข็ง

“ถ้าไม่ได้ทำ คุณจะรู้สารตั้งต้นได้ยังไง?” ดร.เหยียนลี่เหมินยิ้มมุมปาก

“ฉันยอมรับว่า เป็นคนทำแอนตี้ไวรัสนั้นจากเลือดของ Soulless แต่ให้คุณเพื่อไปพัฒนาต่อเพื่อช่วยคน ทำไมคุณถึงหักหลังฉัน”

ดร. เหยียนลี่เหมินหันไปหาองค์ประชุม...

“ทุกท่านคะ! นั่นคือคำสารภาพว่า เธออยู่ในขบวนการชั่ว” สายตาน่าอึดอัดของดร.เหยียนลี่เหมิน มองกดดันนาตาลี

“เลวมาก! คุณต่างหากที่อยู่ในองค์กรชั่ว คุณต่างหากที่เป็นคนเริ่มโครงการนี้ ทั้งหมดเป็นแผนของพวกคุณตั้งแต่แรกแล้วสินะ?” นาตาลีชี้หน้า

“ป๊อก! ป๊อก!” ประธานเคาะค้อนเตือน            

“ผมจะสรุปแล้วนะครับทุกท่าน เราจะยุติโครงการสร้างวัคซีนไปก่อน วันนี้! เราได้แจ้งให้เธอทราบเพื่อเตรียมหาหลักฐานมาโต้แย้ง อีก 30วัน เราค่อยมาประชุมกันอีกครั้ง ดีไหมครับดอกเตอร์นาตาลี?”

“ไม่ได้นะคะ ยุติไม่ได้ ชีวิตของมนุษย์โลกอยู่ที่การตัดสินใจของพวกท่านในวันนี้ ยิ่งช้า ก็ยิ่งไม่ทัน พวกเขาจะตายกันหมดนะคะ ท่านประธาน” นาตาลีแย้ง

ฮานส์ยกมือ...            

“เรื่องชัดขนาดนี้ คุณจะเอาอะไรมาหักล้าง”

“ถ้าคุณมีหลักฐาน ฉันก็มีหลักฐานเหมือนกัน”

ฮานส์ลุกขึ้นเกรี้ยวกราด...             

“ได้เลยครับ ผมให้เวลาคุณ 30 วัน” เขาบอกแล้วหันไปหาบรรดาสมาชิก...

“ทุกท่าน! เพื่อความยุติธรรม เราให้โอกาสเธอหาหลักฐาน แต่ต้องยุติการสร้างวัคซีน Anti – Tame26 ไว้ก่อน ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป พวกคุณ รับผิดชอบไม่ไหวหรอกประธาน” ฮานส์หันพยักพเยิดกับสมาชิก             

สถานการณ์กำลังแย่ ห้องประชุมเห็นคล้อยไปทางเดียวกัน ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ กำลังทำให้นาตาลีกลายเป็นผู้ร้าย

“ได้เลยค่ะ! มาพิสูจน์กัน ถ้าฉันหาหลักฐานมาได้ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณที่นี่อีก ตกลงไหมคะ?” นาตาลีหันมาจ้องหน้าฮานส์

เขาเด้งยืนตบโต๊ะ             

“ปัง!” ชี้หน้านาตาลี และแสดงอำนาจต่อหน้าทุกคนได้ โดยไม่ต้องยั้งใจ ฝรั่งตัวสูงเกือบชนเพดานชี้หน้าเด็กผู้หญิงตัวนิดเดียว             

“ได้เลยนาตาลี เรามาพิสูจน์กัน ไหน ๆ ก็จะหาหลักฐานมาหักล้างแล้ว คุณช่วยทำความสะอาดองค์กรให้พวกเราด้วยทีเดียว”

ห้องประชุมฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง              

“จะให้ฉันรับผิดชอบเรื่องอะไร ทำความสะอาดอะไร..ว่ามา?”

นาตาลีลุกชนกับฮานส์ซึ่ง ๆ หน้า เหมือนเด็กน้อยแหงนหน้ามองเสาไฟฟ้า             

“เดิมพันของผมกับเธอคือ ถ้าเธอมีเหตุผลหักล้างได้ ผมจะลาออก แต่ถ้าเธอหาไม่ได้ เตรียมตัวรับข้อหาอาชญากรทำลายมวลมนุษยชาติไปด้วย เธอโดนประหารแน่” เขาขู่เสียงดัง

“เอาตามนั้น” กรรมการส่วนใหญ่เห็นคล้อยไปทางเขา

“ปิดประชุม!”            

หลังจากทุกคนเดินออกไป นาตาลียังนั่งครุ่นคิด ดวงตาเหม่อลอย ไม่ขยับเขยื้อนตัว เธอหันมายิ้มกับไป่ไป๋แล้วลุกขึ้นกอดเอวถอนหายใจพร้อมกัน    

“ไม่คุ้มค่าเลยที่เดินทางมาที่นี่ ไม่คุ้มค่าเลยที่ต้องเสียแทนไป เขาไม่น่าต้องมารู้จักเราตั้งแต่วันแรก ถ้าเราไม่รู้จักกันเขาคงไม่ต้องมาตายฟรี ความตั้งใจของเขาไม่คุ้มค่าจริง ๆ ฉันขอโทษ” เธอสะอื้นในอก น้ำตาคลอแล้วเดินนำ

“ไป่ไป๋! ฉันต้องการเวลามากขึ้นอีกนิด ยกเลิกการสัมภาษณ์ทั้งหมดและห้ามรับงานอีก ปิดช่องทางการติดต่อเหมือนเดิม เราไปเที่ยวฝรั่งเศสกัน”