The last man stand วิบัติ 2026 เล่มที่ 5 ตอนที่ 22

เทียนอันเหมิน ปักกิ่ง 

กรกฏาคม ค.ศ.2024

อาคารศาลาประชาคม

ลานหินสี่เหลี่ยมผืนผ้ากว้างใหญ่ สัญลักษณ์ความยิ่งใหญ่ของคอมมิวนิสต์หลังม่านไม้ไผ่ อู่ซิงหงฉีหรือธงแดง 5 ดาวสีเหลืองผืนใหญ่โบกสะบัดอยู่ยอดเสาที่อนุสาวรีย์วีรชนจุดกึ่งกลางลาน ทิศเหนือจรดหอประตูเทียนอันเหมินสีแดงชาด รูปประธานเหมาขนาดใหญ่คอยจ้องมองผู้คนที่เดินผ่านไปมา

ด้านซ้ายทิศตะวันตกของลานกว้าง ตระการตาด้วยอาคารทรงบึกบึนของพิพิธภัณฑ์การปฏิวัติแห่งชาติ และพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ชาติจีน ทางทิศตะวันตกเป็นอาคารมหาศาลาประชาชนปักกิ่ง

รัฐมนตรีหวังฉวน เดินตามนายทหารคนสนิทเข้าลิฟต์ขึ้นชั้น 2 ตรงเข้าห้องประชุม เติ้ง เสี่ยว ผิง เสียงเพลงแองเตอร์นาซิอองนาล เพลงประจำพรรคคอมมิวนิสต์โลกดังกระหึ่มปลุกใจ สมาชิกระดับสูงหลายคนลุกลี้ลุกลนรีบก้าวเดินเข้าห้องอย่างเร่งด่วน

ห้องประชุมรูปครึ่งวงกลมกำลังจะเต็มพื้นที่ ไปด้วยสมาชิกของโปลิตบูโร 25 คน ผู้ที่กุมชะตากรรมของคนจีนพันล้านคน พรรคคอมมิวนิสต์ของจีน เป็นเพียงคนกลุ่มน้อยที่ปกครองประเทศนี้มายาวนาน โดยใช้อำนาจปืน และกฎหมายเหลื่อมล้ำรุนแรงกดผู้เห็นต่างและผลัดกันขึ้นมาเป็นผู้นำจากการคัดเลือกกันเอง จากบรรดาลูกหลานของสมาชิกผู้ก่อตั้ง 25 คนให้เหลือ 7 คนและจะมีเพียง 1ใน 7 คนเท่านั้น ที่จะมีโอกาสขึ้นเป็นเลขาธิการของพรรคฯ และนั่น! หมายถึงตำแหน่งประธานาธิบดี               

ในกลุ่มคนทั้ง 25 คนนั้น มาจากการสืบสายเลือดรุ่นสู่รุ่น จากรุ่นก่อตั้งเป็นมรดกของตระกูลให้แบ่งกันเชยชม เป็นความซับซ้อนซ่อนเงื่อนสมาชิกของพรรคฯอีกกว่า 90 ล้านชีวิตเป็นเพียงตัวประกอบให้กับคนกลุ่มนี้เสวยอำนาจ

สมาชิกทั้ง 18 คนนั่งประจำที่ด้านล่าง ส่วนอีก 7 คนนั่งเป็นแถวตรงด้านบนเวที ผู้เข้าประชุมรายหนึ่งมาถึงช้า วิ่งพรวดเข้ามาหน้าตื่น ...      
          “มีเรื่องด่วนอะไรเหรอ?” เขาก้มถามเพื่อน

“ไม่รู้เหมือนกัน วาระเร่งด่วนมั้ง?”  

บนเวทีด้านบน เจ้าหน้าที่สวมสูทดำเดินมาไมโครโฟนกลางเวที...             

“ทุกท่าน! วันนี้ท่านประธานาธิบดีมีเรื่องด่วนจะแจ้งให้ทราบ ขอโทษที่เชิญแบบกะทันหัน” เลขาส่วนตัวท่านประธานาธิบดีทำหน้าที่เป็นพิธีกรขึ้นทำหน้าที่ ทำให้เสียงนกกระจอกแตกรังของสมาชิกเบาลง

ผู้นำระดับสูงทั้ง 7 ของพรรคคอมมิวนิสต์นั่งบนเก้าอี้ของตนเอง ไล่ลำดับจากตำแหน่งสูงสุด เลขาธิการพรรคจนถึงกรรมการคนที่ 7 นั่นก็คือหวังฉวน
          “ทุกท่านได้เวลาแล้วขอเรียนเชิญท่านประธานาธิบดีแจ้งข่าวกับทุกคน” โฆษกกล่าวเรียนเชิญ
          เขาขยับไมโครโฟนก่อนจะก้มลงพูดทักทาย..
       “ขออภัยที่เรียกมาฉุกเฉิน ผมมีเรื่องความปลอดภัยจะมาเตือนให้ทุกท่านระวังตัว หลายประเทศปิดสนามบินและการสื่อสารติดต่อไม่ได้  ทหารของเราที่ออกไปรบบางประเทศก็ติดต่อไม่ได้ ถ้าพวกท่านต้องเดินทางก็ระมัดระวังตัวเป็นพิเศษกันให้มาก” ท่านประธานาธิบดีตัวสูงใหญ่กล่าวด้วยท่วงทำนองเป็นกันเอง ใบหน้าขาวยิ้มแย้มจริงใจ              

“สถานการณ์สงครามโลก ตอนนี้กองทัพของเรา เข้าช่วยประคองไม่ให้บานปลาย แต่มันมีตัวแปรสำคัญเข้ามา อเมิกามันตอบปัญหาเรื่อง Dead man walkingไม่ได้ มาโทษเรากับรัสเซียเป็นตัวต้นเหตุ เรามาดูนี่ไปพร้อม ๆ กัน”แสงไฟในห้องค่อยๆหรี่ลง แผนที่โลกถูกฉายขึ้นไป           

“แผนที่โลกเปลี่ยนไป!” เสียงหนึ่งทักขึ้น
        “ยังไม่ถึงขั้นเปลี่ยนไปแบบสิ้นเชิง เพียงแต่แนวโน้มการรวมเป็นประเทศใหม่จะเป็นอย่างจุดแดง เราส่งอาวุธและทหารเข้าร่วมกับชาติอาหรับ ให้พวกตะวันออกกลางรุมกินโต๊ะอิสราเอล ตะวันออกกลางมีแนวโน้มสูงจะรวมเป็นรัฐศาสนา อเมริกาใต้เกิดสงครามกลางเมือง เราเตรียมเงินไว้ได้เลย สุดท้ายพวกมันก็ต้องมาขอให้เราช่วยเหลือ เราจะยึดมันโดยไม่ต้องเสียเวลารบ”                 

“วู้ว! ยอดเยี่ยม” เสียงปรบมือดังต่อเนื่อง                    

“พวกท่านต้องเหนื่อยกันอีกนาน ผมแก่แล้วอีกไม่นานก็ได้พักแล้ว” ท่านบอกแล้วหัวเราะเบา ๆ ด้านล่างฮือฮา

สมาชิกอาวุโสคนที่ 2 ค่อย ๆ ลุกขึ้น...              

“ท่านประธานาธิบดีครับ ยังไม่มีใครรู้เลยหรือครับว่า Dead man walking มันมาจากไหน”

“เฮ้อ!” เขาส่ายหน้า ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย

สมาชิกอาวุโสคนที่ 3 ยกมือ...

“ตอนนี้ข่าว Dead man walking เพิ่มปริมาณขึ้นทุกวัน เราคงต้านไว้ได้ไม่นาน ท่านพอจะมีมาตรการควบคุมไหมครับ?” เขายกมือค้าง ทุกคนมองมาที่เขาเป็นตาเดียวกัน             

“เรื่องนี้ผมมอบหมายให้ท่านรัฐมนตรีความมั่นคงไปจัดการ ท่านพอจะแจงรายละเอียดให้พวกเราได้ไหม ผมจะได้ออกมาตรการควบคุม”

เขายิ้มมองไปที่หวังฉวนซึ่งนั่งอยู่ปลายแถว

เขาลุกขึ้นกล่าวเสียงดังฟังชัด...

“ทุกท่าน!!! มันเกิดจากเชื้อ Tame26 แต่ผมก็ป้องกันไม่ให้มันเข้ามาในบ้านเราได้นะครับ ทั่วโลกมีกันทุกประเทศ แต่บ้านเราไม่มี”

ท่านประธานาธิบดียิ้มอย่างมีเมตตาผายมือ...

“ถ้าท่านมีข้อมูลก็บอกกับพวกเรามา จะได้ช่วยกันคิด” ท่านนั่งตัวตรงสนใจฟัง

หวังฉวนลุกออกจากที่นั่งเดินมากลางเวที แล้วเปิดจอภาพด้านหลัง ห้องประชุมค่อย ๆ หรี่ไฟลง                   

“พอดีผมไปเจอคลิปมา จะนำเสนอให้ทุกคนได้ดูไปพร้อมกัน” เขาพูดเสร็จหันมองท่านประธานาธิบดี                        

“ขออนุญาตนะครับท่าน” เขาโค้งศีรษะ

“เชิญ!” ประธานาธิบดีผายมือให้พูด

เขาหันหน้าไปหาสมาชิก                     

“ผมมีเรื่องจะถามก่อนที่จะเปิดคลิป ทุกท่านฉีดวัคซีนป้องกันโควิดครบกันทุกคนแล้วใช่มั้ย ขอมือหน่อยครับ” ท่าทางของเขามั่นใจตัวเองเกินร้อย กวาดสายตามองไปรอบห้อง

“พรึ่บ!” ทุกคนยกมือ เขาดีดนิ้วพอใจแล้วเปิดคลิป...

“ไปเที่ยวบราซิลกัน”

จอภาพด้านหลังห้องประชุมเริ่มเคลื่อนไหว ภาพมุมสูงจากท้องทะเลสีครามมุ่งเข้าสู่ชายหาดโค้งยาว ไต่ความสูงจนถึงรูปปั้น กริซตูเรเตงโตร์ หรือรูปปั้นพระเยซูฯ ยืนกางแขนบนยอดเขา กอร์โกวา ตู            

ภาพไล่ระดับจากยอดเขาสูงลดลงจนถึง Rocinha สลัมขนาดใหญ่ที่เบียดเสียดแออัดเข้าเป็นเนื้อเดียวกันกับภูเขา เปลวไฟกำลังโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง เกิดความชุลมุนวุ่นวาย เหล่าวัยรุ่นตัวดำกำลังก่อจลาจล วิ่งถือไม้ไล่ตีกัน เสียงปืนดังไปทั่วบริเวณ กลายเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน   

 Soulless เข้ารุมทึ้งแย่งกันกินเนื้อศพที่โดนไฟคลอก ด้วยความหิวโหย เจ้าหน้าที่ทางการได้แต่ยืนมอง ไม่มีใครกล้าเข้าไปห้ามปราม บ้าน เมืองเข้าสู่กลียุคเต็มรูปแบบ

แสงไฟในห้องประชุมค่อย ๆ สว่างขึ้นอีกครั้ง ประธานาธิบดีตาโตด้วยความตกใจ…

“Dead man walking กินคนด้วยเหรอครับ มันเป็นซอมบี้เหรอ? ถ้าอย่างนั้นต้องกำจัดในประเทศของเราให้หมดเลยนะ”

หวังฉวนยกมือ...             

“ไม่ใช่หรอกครับ กลิ่นเนื้อไหม้มันหอม พวกเขาหิวมากจึงต้องกินเพื่อประทังชีวิต พวกเขาไม่มีสติหรอก อะไรที่กินได้พวกเขาซัดเรียบ” เขาหันไปตอบท่านประธานาธิบดี แล้วหันมาพูดกับสมาชิก             

“Tame 26 เป็นอาวุธชีวภาพ สามารถควบคุมจิตใจมนุษย์โลกได้ ผมคิดจะเอาอาวุธชนิดนี้มาใช้ป้องกันประเทศ ทุกท่านเห็นว่าอย่างไรครับ?” เขายืนนิ่งมองด้านล่าง

“จะดีเหรอ น่ากลัวมาก?”

“ผมว่าดีนะ ประหยัดงบกองทัพได้เยอะเลย” เสียงด้านล่างเริ่มแตกเป็น 2 ฝ่ายทั้งสนับสนุนและต่อต้าน

ท่านประธานาธิบดีเอ่ยขึ้น...            

“คุณตัดสินใจแล้วเหรอ? ถ้าเราใช้ทหารอาชีพในการสู้รบ จะมีเกียรติกว่าใช้วิธีแบบนี้นะ”

สมาชิกด้านล่างยกมือถามขึ้น...

“ท่านสามารถหา Tame 26 ได้หรือ?” เสียงทั้งห้องเริ่มแตกเป็น 2 ฝ่าย

“ผมไม่เห็นด้วย”

“ผมเห็นด้วย”

“ให้ท่านหวังฉวน ได้อธิบายรายละเอียดก่อนสิว่า มันทำงานอย่างไร ถ้ามันสามารถป้องกันทหารของเราบาดเจ็บล้มตายได้ มันก็ดี”

“ทุกท่าน!” หวังฉวนปราม...

“ไม่ต้องถกเถียงกัน ผมวางแผนนี้มานาน มันเป็นแผนยึดโลกของผมเองครับ คนจีนมากมายไม่มีที่ทำกิน เราจำเป็นต้องขยายอาณาเขตเพิ่มพื้นที่ของชาติ ถ้าคนด้านนอกกลายเป็น Dead man walking กันหมด คนของเราจะได้ออกไปจับจองที่ใดก็ได้เป็นของตัวเอง โลกใบนี้ก็จะเป็นหนึ่งเดียวด้วยโครงการ One Dream” เขายิ้มมุมปาก มองหน้าทุกคนช้า ๆ             

“พูดแปลก ๆ แล้วจะทำให้พวกนั้นเป็น Dead man walkingได้ยังไง? ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด” ท่านประธานาธิบดี ยิ้มสุขุม ใจเย็น

เขายืดอกผยอง พูดเสียงดังชัดเจน...

“ก่อนที่ผมจะเฉลยคำตอบ ผมอยากจะบอกลากับทุกท่าน”

“หือ!”ทุกคนเริ่มสับสน

“ยิ่งพูดยิ่งงง ท่านไม่สบายรึเปล่า?” เสียงจากแถวบนถาม         

“จะลาออกเหรอท่าน?” ด้านล่างตะโกนสวนขึ้นมา

เขายังยิ้มอย่างย่ามใจ แล้วพูดเสียงดัง...                    

“ทุกคนบอกลากันซะ ผมสัญญาจะดูแลทุกท่านและครอบครัวอย่างดี ไม่ให้อดอยาก ยากลำบาก ผมจะขออาสารับภาระดูแลประเทศนี้ต่อไปเองคนเดียว” เขาหยิบนกหวีดออกจากเสื้อ

“หือ! จะทำอะไร?” เหล่าสมาชิกงงมองหน้ากัน 

“พวกนั้นกลายสภาพเพราะนกหวีดนี้ ผมจะขยายอำนาจต่อไปด้วยตัวคนเดียว ทุกท่านหมดวาระแล้ว...ลาก่อน!”

“ฮ่า!ฮ่า!ฮ่า!สงสัยไข้ขึ้น” สมาชิกด้านล่างไม่สนใจเขา

ทันใดนั้น...                  

“วี๊ด!!...ดด!!” เสียงเสียดแทงเข้าหู ท่านประธานาธิบดีร่างสูงใหญ่กระตุกเล็กน้อย ก่อนจะหันไปยิ้มหวาน

หวังฉวนชูมือยิ้มกว้าง...

“Messiah!”                  

“Messiah!Messiah!Messiah!” ทั้งห้องตอบรับเสียงนกหวีด การยึดอำนาจสำเร็จง่ายดาย

“พรึบ!พรึบ!พรึบ!” ทีมของหวังฉวนเข้ามาจัดฉากใหม่ ตั้งกล้องถ่ายเก็บภาพประวัติศาสตร์ นำเอกสารเข้ามา เพื่อเตรียมตัวลงนาม

“เราจะโหวตประธานาธิบดีกันใหม่” หวังฉวนยิ้มเดินไปนั่งเก้าอื้ประธานาธิบดี

“Messiah! Messiah! Messiah!”  ทีมกล้องตามถ่าย

“ไม่มีคนคัดค้านการดำรงตำแหน่งใช่มั้ย?” 

“Messiah! Messiah! Messiah!”      

“ทุกท่านกรุณาลงลายมือชื่อ เพื่อให้การแต่งตั้งเสร็จสมบูรณ์ด้วย”

“Messiah! Messiah! Messiah!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เขาหัวเราะอย่างสาแก่ใจ หลังจากผ่านพิธีอย่างเป็นทางการ

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” ทั้ง 24 คนหัวเราะตามกัน              

หวังฉวนกล่าวกับสมาชิก...

“ยืนเรียงหนึ่ง แล้วเดินตามผมมา”เขาสั่งแล้วก้าวเดินพาทั้งหมดออกไปขึ้นลิฟต์

บนดาดฟ้าอาคารมหาศาลาประชาคม เฮลิคอปเตอร์ 4 ลำจอดรออยู่...

“เชิญท่านทุกท่านเลือกนั่งได้ตามสบาย” เขาชี้ไปที่ เฮลิคอปเตอร์ Z15 เหล่าสมาชิกเดินขึ้นยิ้มอย่างเชื่องสุด ตามคำสั่ง

เขากระซิบพลโทซีชาน...                     

“จัดฉากอุบัติเหตุให้ด้วย!”

เขาหันมาตบไหล่อดีตประธานาธิบดี...

“เดี๋ยวเจอกันนะท่าน เชิญลำนี้”

“Messiah! Messiah! Messiah!”

“พั่บ!พั่บ!พั่บ!พั่บ!” เครื่องบินทั้ง 2 ลำลอยลมลับตา

เขายิ้มหน้าเหี้ยมกับนายพลห่าวอู๋...

“ท่านนายพล ส่งคนของเราไปช่วยพวกตะวันออกกลางบุกอิสราเอล เข้าไปเอาบอลลูนกับ Golden wave กลับมา เราจะยึดโลกภายใน 2 ปี”

“ครับท่าน!” นายพลเตี้ยยืดอก

อานุภาพของนกหวีดไม่ต่างจากลมปากของผู้นำที่สามารถหล่อหลอมความเชื่อให้ไปแนวทางเดียวกัน ไม่ว่าผู้นำคนนั้นจะเป็นคนดีหรือเลว ผู้ตามก็ไม่เคยโงหัวขึ้นมาคิดแย้ง ยอมตายเพื่อภารกิจโดยไม่ลังเล

                   .....................................................................