The last man stand วิบัติ 2026 เล่มที่ 1 ตอนที่ 17

ยี่ชาง มณฑลหูเป่ย 

กันยายน ค.ศ.2020

รถสีแดงของแก๊งค์มังกรเหลืองคันเดิมกลับมาที่ ทรี วัลเล่ย์ วิ่งเข้าจอดกลางสนามแทนที่รถบรรทุกที่เคลื่อนออกไปแล้ว เหลือเพียงจักรยานสองคันยืนพิงกันไร้เจ้าของ    

เจียงก้าวขาออกจากรถสีหน้าแสดงอาการโกรธ เดินปรี่เข้าไปเอาเท้าไปถีบจักรยานจนล้มลง  นักแข่งจักรยานส่วนใหญ่เข้าห้องพักกันหมดแล้ว เหลือนั่งคุยกันที่โต๊ะอาหารด้านข้างลานจอดรถสองสามคน ไม่ได้ให้ความสนใจกลุ่มของเจียง             

“ไอ้ตือ! โทรเรียกพวกเรามาเอาอาวุธมาด้วย เดี๋ยวจะจัดเต็มไอ้พวกนั้น ให้มันได้รู้จักมั่งว่าใครเป็นใคร” เจียงเตะระบายอารมณ์อีกครั้งใส่จักรยานที่นอนไร้ความรู้สึกอยู่ที่พื้นสนาม เขากำหมัดแน่น             

“ครับลูกพี่!!” ตืออ้วนพุงพลุ้ยเดินขากระเผลก หยุดหยิบโทรศัพท์มาโทรออก             

“ลูกพี่! แน่ แน่ใจนะ ว่ามันอยู่บนรถนั่น” อาหลงยื่นหน้าพูดไปพร้อมกับอ้าปากขยับกรามซ้าย-ขวาให้เข้าที่เข้าทางจากการโดนถีบหน้ามาเต็ม ๆ             

“เมื่อเย็นประธานแจ้งมาว่า ตำรวจเช็คกล้องวงจรปิด จับภาพนาตาลีได้ช่วงก่อนข้ามสะพาน มันหนีออกจากเมืองมา ก่อนที่พวกลื้อจะไปปิดเมือง เราถึงหามันไม่เจอไง ไอ้โง่!” เจียงผลักหน้าอาหลงออกไป เดินวนรอบจักรยาน             

“ก็เมื่อเช้า เรามาหามันรอบหนึ่งแล้ว ก็ไม่เจอนี่นา”อาหลงยังไม่หายสงสัย

เจียงเกาคางเท้าเหยียบกองจักยาน…             

“อั๊วคิดว่า อีหมวยลูกร้านขายเสื้อนั่นต้องรู้เรื่องนี้ด้วย มันหายไปด้วยกันไม่ได้อยู่ในกลุ่ม มึงไม่ได้สังเกตบ้างหรือไง? แล้วเนี่ย! รถจักรยานสองคันนี้ มึงคิดว่าของใคร?” เจียงชี้ไปที่จักรยานแล้วหันไปมองหน้าอาหลง             

“อ๋อ!..มันถึงไม่ให้เราค้นรถใช่ป่ะ มันซ่อนผู้หญิงไว้นั่นเอง”อาหลงยิ้มเห็นเหงือก

เจียงไม่สนใจคำตอบของอาหลง ยังคงหงุดหงิดเดินวนรอบจักรยาน…             

“เดี๋ยวให้พวกเรามาก่อน จะได้รู้กันว่าพวกมันอยู่บนรถหรือเปล่า?  แต่ยังไงก็ต้องไปสั่งสอนพวกมัน ฆ่าไอ้ผมยาวก่อนเลย”เขากำหมัดชกมือตัวเองแล้วคำรามเสียงดุ...             

“สวรรค์มีทางไม่เดิน นรกทางตันดันจะฝ่า พวกมึงชะตาขาดแล้วที่มาเจอกับมังกรอู่ฮั่น” เจียงสายตาแข็งกร้าว             

“ผมสั่งพวกมัน เอาอาวุธหนักมาด้วยนะลูกพี่” ตืออ้วนรายงาน
            “เรียกรวมพล พี่น้องของเราทั้งหมด มาช่วยกัน” เจียงสั่ง

“ถ้า ถ้าจับได้ขอจิ้มสักทีเถอะ...ได้ป่ะลูกพี่!” อาหลงฟันหลอเดินเข้ามาถาม             

“กูเอาด้วย! ขอกูจับนมสักทีก็พอ อีหมวยนั่น นมแม่งโคตรได้ใจเลย”  เจ้าตืออ้วนขอเข้าร่วมแจม 

เจียงยืนครุ่นคิด...             

“ได้! ถ้าจับได้  พวกลื้อเอาไปจัดการได้เลย” เจียงให้รางวัลตามคำขอของลูกน้อง เจ้าตือเดินกระเผลกมารายงานเจียง            

“ลูกพี่ครับ! พวกเราออกมาแล้ว เอาไงต่อดี”เขาเอามือลูบท้องหลาม             

“ขึ้นรถ! ขับตามมันไปห่าง ๆ รอพวกเรามาค่อยจัดการพวกมัน” เจียงเดินไปเปิดประตูหลังขึ้นไปนั่ง ลูกน้องทั้งสองคนวิ่งตามขึ้นรถขับออกไป

                                  ……………… ………………………..