มองการท่องเที่ยวแบบมีความสุข หาความสุขได้จากการมองโลกอีกมุมสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวกับคนที่เราไม่รู้จัก ตอนที่ 22

“กล้าสิ สวยด้วยคนตัก” ที่นี่มีคนตักเหรอ ผมแปลกใจ ปรกติที่บ้านเราตักเอาเอง เจ้าแทนเดินหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมไอศกรีม 1 ถ้วย ของมันเองนึกว่าจะเอามาฝาก

“จอแบนมาก”บ่นพึมพำ

“อะไร?”

“คนตักน่ะสิ สวยนะลุง วัยรุ่นด้วย ไม่มีนมเลย”ทำหน้าหงุดหงิด

“แกรู้ได้ไงไม่มี” สงสัยว่ามันไปเปิดของเขาดูตอนไหน

“ผมไปเอาไอติม ตอนเขาก้มไปตัก มันเห็นพอดี ผมไม่ได้ตั้งใจนะ”มันตอบแบบอายๆ

“ฮึๆๆ”ผมขำนิดๆ  แทนพูดเขินๆแบบเด็กๆ จริงๆแล้วแทนเป็นเด็กขี้อาย เรียบร้อยแต่ส่วนมากแล้วผมจะเป็นคนชอบอำ ชอบท้า เด็กส่วนใหญ่วัยนี้อยากรู้อยากเห็น มักจะไม่ชอบให้คนดูถูก มาท้ามันเสียศักดิ์ศรี  ก็เลยเข้าทาง  ถูกผมหลอกประจำ  ผมก็เดินไปเอาไอศกรีมมั่ง เห็นหน้าแล้วจะเป็นลม เด็กจริงๆแหละไม่ได้วัยรุ่นอะไรเลย  มันจะมีนมได้ยังไง คงเรียนอยู่ประมาณ ม.1 ยังเป็นเด็กนักเรียนอยู่เลย

“เฮ้อ!ดูไปได้ ดีนะที่บอกไม่ได้ตั้งใจ ถ้าตั้งใจมึงต้องใช้แว่นมาขยายดูแล้วล่ะ”ผมกลับมาที่โต๊ะ แล้วแซวมัน

เจ้าแทนเคยเล่าให้ฟังว่าเขามีแฟนแล้วชื่อน้องมุก ผมก็เลยขอดูหน่อยสวยไม๊ ทีแรกแทนไม่ยอมให้ดู แต่มันสู้เล่ห์เหลี่ยมผมไม่ได้หรอกสุดท้ายมันก็เปิดเฟสบุ๊คให้ผมดูรูปแฟนมันด้วยความภูมิใจ  ผมถามกลับไปครั้งเดียวแล้วมันไม่เคยเอารูปใครมาอวดผมอีกเลยว่า

“อีนี่อดนมรึยัง”

“เด็กมึงชอบกินไอติมอะไรวะ”มันทั้งอายทั้งโกรธ ไม่นานหลังจากนั้นได้ข่าวว่า เลิกกันแล้ว  เพราะผู้หญิงมีแฟนใหม่ น่าสงสารเก็บเงินไว้กินขนมเถอะไอ้อ้วน