มุมมองการท่องเที่ยวแบบมีความสุข หาความสุขได้จากการมองโลกอีกมุมสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวกับคนที่เราไม่รู้จัก ตอนที่ 2

ก่อนจะลืมเลือนตามกาลเวลา

พรุ่งนี้แล้วสินะต้องเดินทาง  ผมเข้าห้องนอนไวกว่าทุกวันประมาณ 3 ทุ่ม นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไปเพื่อที่จะได้หลับและขณะกำลังเคลิ้มๆครึ่งหลับครึ่งตื่นเวลาประมาณ 5 ทุ่มเห็นจะได้.   เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น รู้สึกหงุดหงิดมาก โกรธด้วยสงสัยเหลือเกินว่าใครจะโทรมาตอนนี้และที่สำคัญผมเป็นคนหลับยากมาก ต้องข่มตานานมากกว่าจะหลับ ดูโทรศัพท์ก็เห็นว่าเป็นน้องแทนเพื่อนร่วมทางที่ต้องร่วมชะตากรรมเดินทางด้วยกันก็พอเข้าใจหายโกรธได้แต่ก็หงุดหงิด

“ลุงครับพรุ่งนี้เจอกันกี่โมง”

“ก็นัดกันแล้วไง  ตี5 ”

“ครับๆตี5นะลุง” ว่าแล้วแทนก็วางโทรศัพท์

เราก็นอนต่อกำลังเคลิ้มๆเหมือนเดิม โทรศัพท์ดังอีก เป็นน้องแทนเจ้าเดิมโทรมาอีก

“ลุงครับ พ่อบอกว่าจะไปส่ง จะไปถึงบ้านลุงตอนตี 4” เราเริ่มงงๆว่าจะมาทำไมตี 4 ก็ในเมื่อรถออกตี 5 ครึ่งไม่เข้าใจเลย คิดในใจว่า กูไม่ใช่ไกด์นะ จะได้ไปก่อนเพื่อรอรับลูกทัวร์  เสียงพ่อเจ้าแทนแทรกมาในโทรศัพท์ฟังแว่วๆว่าจะได้ไปทันเวลาเดี๋ยวรถติด เผื่อเวลาไว้บ้าง  โอ้โห!บ้านเราอยู่ข้างทางด่วนขึ้นทางด่วน 10 นาทีก็ลงดินแดงสบายๆไม่เกิน 15 นาทีถึงจุดนัดหมาย ออกจากบ้านตี 5 ยังทันแบบสบายๆเลย แต่ก็ไม่อยากขัดใจเลยตอบไปว่า 

“ตี4.20น.ตกลงตามนี้นะ” มีต่อรองนิดหน่อย

 แต่ไอ้ตี 4.20นี่ก็ต้องตื่นตี 4อยู่ดี คนที่รู้จักผมทุกคนจะรู้ว่าเวลาเช้านี่ อย่ามาชวนไปไหนซะให้ยากเลย ไม่สำคัญจริงๆไม่ไปเด็ดขาด เคยคุยกับเพื่อนคนหนึ่งเขาบอกว่า นกตื่นเช้าๆจะได้กินหนอนตัวใหญ่ สุภาษิตจีนเขาว่ายังงั้น ผมตอบไปว่านั่นมันเป็นกุศโลบายให้พวกลูกจ้างขยันทำงาน ผมไม่ต้องตื่นเช้าเพราะงานผมตื่นเช้าก็ทำอะไรไม่ได้ นอนดีกว่าตอนเช้านี่นอนมีความสุขที่สุด ไอ้คนพูดก็เลยขำๆไป ไม่พูดเรื่องตื่นเช้ากับผมอีก 

คราวนี้ทุกอย่างคงเรียบร้อยแล้วนะ นัดเรียบร้อยแล้วคงไม่โทรมาอีก ภรรยาสุดที่รักก็ยังไม่ขึ้นมานอนคงจะคิดว่าจะได้ไม่กวนใจ ให้ผมนอนเต็มที่ดึกๆคงจะค่อยๆย่องขึ้นมา นอนพลิกไปพลิกมาแล้วก็พลิกมาพลิกไปอยู่อย่างนั้นไม่หลับสักที  อย่างที่บอกไปแล้วล่ะครับว่าเป็นคนนอนหลับยาก พลิกมันอยู่อย่างนั้นเที่ยงคืนครึ่งยังไม่หลับ คราวนี้ภรรยาก็ขึ้นมาแล้วมานอนข้างๆก็คิดในใจว่าจะหลับแล้วนะ ไม่ถึง 5 นาที มีเสียงโกรนดังแว่วๆมาแล้ว หล่อนหลับไปแล้ว หลับไวมากชีวิตน่าอิจฉามากคนนี้  พอนอนปุ๊ป หลับปั๊ป ผมจะเดินทางพรุ่งนี้ยังไม่หลับเลย ดูนาฬิกาอีกทีตี1แล้วเหลือเวลานอน 3 ชั่วโมง มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน เอ้า!ไม่เป็นไรๆบอกตัวเองยังมีเวลา.....นอนดีกว่า................ และแล้วเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆจนตี 4 ไม่ได้หลับเลย ก่อนนอนตั้งเวลาปลุกไว้ที่ตี 4 สรุปว่าไม่ต้องปลุก เพราะนอนไม่หลับ

                ไม่เป็นไรๆยังมองโลกในแง่ดีต่อไป บอกตัวเองว่านอนบนรถก็ได้ (ไม่เป็นไรตลอด) ค่อยๆลุกจากที่นอนกลัวภรรยาตื่นเพราะเกรงใจ  ย่องลงมาอาบน้ำข้างล่าง ในชีวิตแทบจะไม่เคยลุกมาอาบน้ำตอนตี 4 เลย ระหว่างอาบน้ำก็คิดในใจว่า เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จจะโทรไปถามเจ้าแทนว่าเสร็จรึยัง ถ้ายังไม่เสร็จจะกัดซักหน่อย นัดบ้าบออะไรแต่เช้า และก็คิดว่ามันคงไม่ตื่นเหมือนกัน  พอออกจาห้องน้ำยังไม่ทันเช็ดตัวเลยโทรศัพท์มาแล้ว

“ลุงผมอยู่ปากซอยบ้านลุง กำลังเข้าไปรับแล้วนะ”เจ้าแทนโทรมา

“เออๆ เสร็จแล้วๆ”โห!มันมาจริงๆ ตามเวลานัดเป๊ะเลย

 เราเลยต้องรีบแต่งตัว ใช้เวลาไม่เท่าไหร่เพราะเตรียมไว้แล้ว ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย โทรศัพท์ก็ดังอีก

“พี่เสร็จรึยัง พี่วิทย์กับแทนไปรับพี่แล้วนะ ลงมาไวๆด้วย”คราวนี้แม่เจ้าแทนโทรมาบอกเสียงใส  และฝากผังให้ดูแลลุกชายด้วยและขอให้เที่ยวให้สนุกนะ

“เออๆ เสร็จแล้วๆ รีบอยู่ แค่นี้นะ”ผม รีบวางหู แล้วรีบแต่งตัวอย่างด่วนเลย ดีว่าได้เตรียมเสื้อผ้าที่จะใส่ไปเรียบร้อยแล้ว วันนี้ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีกากียี่ห้อ Mc ใส่เสื้อยืดคอกลมสีเขียวข้างใน นุ่งกางเกงขายาวสีดำ ใส่รองเท้าผ้าใบสีขาว แต่ชุดนี้ผิดแผนนิดหน่อยทีแรกตั้งใจจะใส่เสื้อแขนยาวสายสีขาว-ฟ้ากับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลและใส่รองเท้า Converse ที่พึ่งไปถอยมา ไม่รู้คิดยังไงเปลี่ยนใจซะงั้น

พอลงมาข้างล่างรถของเจ้าแทนก็มาจอดหน้าบ้านพอดี  ก่อนออกจากบ้านภรรยา ก็โทรมาหาบอกให้เที่ยวให้สนุกนะ และอวยพรให้โชคดีตลอดการเดินทาง กลับบ้านปลอดภัย ก่อนหน้านี้ไม่ได้รู้สึกอะไร พอหล่อนโทรศัพท์มารู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ไปเที่ยวคนเดียว จริงๆแล้วเราน่าจะไปด้วยกันเพราะโดยปรกติจะไปไหมมาไหนด้วยกันตลอด แต่ก็ไม่ทันแล้วจะมาคิดอะไรตอนนี้ ออกจากบ้านขึ้นรถ พ่อแทนเป็นคนขับ ไปส่งที่ฝั่งตรงข้ามทางด่วนประชาอุทิศ เราล่ำลากันเสร็จก็วิ่งข้ามถนนขึ้นแท็กซี่ขึ้นทางด่วนไปที่นัดหมายกับทางทัวร์ที่ปั๊มน้ำมัน Esso ข้างตึก D-TAG ถึงที่นั่นตี 4.30นาที พอลงรถเสร็จก็มีไกด์ของบริษัทฯกัสโต้ทัวร์มาต้อนรับเอากระเป๋าไปเก็บให้บนรถซึ่งเป็นรถบัสขนาดใหญ่ 2 ชั้น เมื่อเรียบร้อยก็ต้องรอเพราะมาก่อนเวลา ผมบอกกับแทนว่า

 “บอกแล้วว่าไม่ต้องรีบ ไม่ได้ไปฟรี “เจ้าแทนก็หัวเราะแล้วบอกว่า

“ผมไม่ได้นอนเลยลุง”

“อ้าว ทำไมล่ะ”

“พ่อกับแม่เตรียมตัวตั้งแต่ ตี 2”

กลัวไม่ทันรถจริงๆน่ะแหละ ผมหายสงสัยทันทีเลยว่า ทำไมต้องมารับผมตี 4 ว่าแล้วก็ไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า ในปั๊มมีLotus Express อยู่ก็เลยเข้าไปซื้อลูกชิ้นกับน้ำชามากิน ฝนเริ่มลงเม็ดปรอยๆรู้สึกดีมากเลยเพราะฝนไม่ได้ตกมานานแล้วรอจนถึงตี 5.15นาที ก็โดนเรียกขึ้นรถไกด์บอกว่าพร้อมแล้วจะเดินทางแล้ว ผมแปลกใจนิดหน่อยว่าทำไมรีบออกจังยังไม่ถึงเวลานัด ตี 5.30 เลยนี่คนอื่นมากันครบแล้วเหรอ?  แต่ช่างเถอะ ผมรีบวิ่งขึ้นไปนั่งที่ขั้น 2 ตรงบันไดทางขึ้น บนรถโล่งมากมีทั้งหมดนับได้ 18 คนดีจังน้อยดี พอได้ที่นั่งบนรถก็สังเกตว่ามากันเป็นคู่  ยกเว้นครอบครัวหนึ่งมากันประมาณ 8-9 คนเป็นคนสูงอายุเสียส่วนมาก ทุกคนดูรักใคร่กันดีเป็นห่วงกันเหลือเกินโดยเฉพาะที่ทุกคนห่วงคือ